Fenerbahçe Cumhuriyeti tek golle güldü!

Lakin liderle aranızda 4 puanlık bir fark olunca ve zaten takım içi sorunlarla birlikte, dosta düşmana kabul ettiremediğiniz bir oyun sisteminiz bile yoksa, erken ‘geç’e dönüşebiliyor.

Dün, böylesi bir dengeler yumağı içinde Osmanlıspor karşısına çıkan Fenerbahçe’nin avantajı, rakibinin son 3 maçtır üst üste aldığı mağlubiyetlerle ‘Duraklama dönemi’ni yaşamasıydı.

Ev sahibi geride kalan 9 maçta Galatasaray ve Trabzonspor’u yenmişti ama özel bir futbol kimliği sunduğu söylenemezdi.

Hızlı, dinamik bir görüntüsü vardı Osmanlıspor’un ama çok dağınıktılar ve son vuruş problemi yaşıyorlardı.

Nitekim bu manzara dün de devam etti; sarı lacivertliler karşısında pozisyon bulmakta zorlanmadılar ama vuruş kalitesinden mülhem karşı kalenin ağlarını yoklayamadılar.

Geçen hafta evinde Galatasaray karşısında pozisyon üstünlüğünü tabelaya yansıtamayan ve ezeli rakibiyle berabere kalan Fenerbahçe ise galibiyete ‘İlk 11’deki yaratıcı ayaklarından Alper Potuk’un 52’deki klas vuruşuyla gitti.

59’da Van Persie’nin topukla yaptığı vuruş da gol olsaydı, klas gol sayısı ikiye çıkacaktı. 

YAVRU DİLMEN

MAÇA ilişkin küçük bir ara: Ani parlayan bir ateş gibi bu sezon kendince bir iz bırakmaya başaran Lazar Markovic ise yorumcu Rıdvan Dilmen’den “Yavru Rıdvan!” övgüsünü aldıktan sona adeta bir kaderi de üzerine geçirdi; tıpkı ‘orijinali’ gibi sık sık sakatlanır oldu.

Toparlarsak, dünkü mücadele futbol kalitesi açısından vasattı.

Fenerbahçe Cumhuriyeti (!), oyun açısından heyecan vermese de Osmanlı deplasmanında tek golle gülmeyi başardı ve rakibinin ‘Duraklama dönemi’ni bir bakıma ‘Gerileme’ye döndürdü.

Ama Vitor Pereira’yla bu gemi daha ne kadar gider, orası meçhul.

Çünkü Portekizli çalıştırıcının takımı “İki ileri, bir geri; Mehteran  görüntüsü”nden bir türlü kurtaramadığı da bir başka gerçek.