Hukuk yolu

İsrail’in militarist ve siyasi liderlerinden Ariel Şaron’un oğlu Gilad Şaron’un şu sözlerine bakın:
“Gazzeliler seçimlerde Hamas’a oy verdiler, sonucuna katlanmalılar. Gazzeliler masum değildir... Kübalılar Miami’yi bombalasaydı, Havana bunun bedelini ödemeyecek miydi?! Amerika Hiroşima’ya atom bombası atıp durdu mu, Japonlar teslim olmayınca Nagazaki’ye de atom bombası attılar... Orta yol yok, kesin zafer kazanmamız lazım.”
Bunlar, öfke anında ağızdan çıkmış sözler değil, 18 Kasım 2012 günlü Jerusalem Post gazetesinde yazdıklarıdır!

FAŞİZMİN GÜÇ FELSEFESİ

Gilad, yazısının devamında Gazze’de bütün altyapının bombalarla yok edilmesini istiyor, “Gazze’de elektrik olmamalı, gaz olmamalı, hareket edebilen bir araç olmamalı, hiçbir şey olmamalı, o zaman ateşkes isterler!” diyor.
Tam faşistçe bir güç felsefesi! Öteden beri İsrail’in yaptığı budur.
Gilad, bu korkunç satırlarında, içinde yetiştiği kültürü dile getirmiştir. Dün babası Ariel Şaron’un, bugün de Netanyahu’nun yaptığı katliamların temelindeki felsefe... Ellerinde korkunç bir savaş makinesi var, sırtlarını ABD’ye dayamışlar; uluslararası hukuk vız geliyor.

GOLDSTONE RAPORU

BM İnsan Hakları Konseyi’nin “Goldstone Raporu”nu hatırlamanın tam zamanıdır. Richard Goldstone başkanlığında tarafsız bir heyet Gazze’de çalışarak bu raporu hazırlamış, İsrail araştırma heyetine yardımcı olmayı reddetmişti! Richard Goldstone’un kendisi de Yahudi’dir, bu konularda uzmanlaşmış çok değerli bir hukukçudur.
15 Eylül 2009’da yayınlanan 400 küsur sayfalık raporda Hamas’ın da insan hakları ihlalleri yaptığı, İsrail’e karşı terör metotları uyguladığı belirtilmekle beraber, İsrail’in nasıl zalim bir devlet olduğu, çocukları, camide namaz kılan insanları bombalarla öldürdüğü, “sadece askeri hedefleri değil, sistematik olarak sanayi ve gıda altyapısını, su şebekesini, kanalizasyon ve arıtma tesislerini de” tahrip ettiği ayrıntılı olarak anlatılır. Hatta İsrail buldozerlerle yıktığı kümeslerdeki 31 bin tavuğu bile telef etmiş!
Raporun sonuç bölümünde, İsrail hükümetinin bu ihlallerine karşı BM Güvenlik Konseyi’nin Uluslararası Ceza Mahkemesi’ne başvurması, tazminat dahil başka hukuki işlemlerin de yapılması tavsiye ediliyordu. (s. 422, 424)
ABD engellediği için esaslı bir şey yapılamamıştı.

EVRENSEL HUKUK YOLU

Fakat Uluslararası Ceza Mahkemesi’nin tek yolu Güvenlik Konseyi midir?
Gazze faciasının Uluslararası Ceza Mahkemesi’ne götürülmesini baştan beri savunan Prof. Ekmeleddin İhsanoğlu, BM’ye ‘Gözlemci Üye’ olan Filistin’in de Mahkeme’ye gidebileceğini, Türkiye’nin bunun için çalışması gerektiğini söylüyor.
Elbette hukuku harekete geçirebilmek, hamasi bin nutuktan daha önemlidir. Kaldı ki, Uluslararası Ceza Mahkemesi savcısının resen dava açma yetkisi de vardır, bunun için, kapsamlı ve ispatlı bir dosya ile savcıya gitmek gerekir. Goldstone Raporu da dosyaya eklenecek çok iyi bir belgedir.
Araplar geçmişte çok miting yaptılar, çok da savaş yaptılar ama “güçlü olan kazandı”!
Dikkatlerin artık akılcı diplomasi ve evrensel hukuk yollarına yoğunlaşması gerekir.
Yahudi asıllı büyük hukukçu Goldstone, Bosna’da Müslüman kasabı Miloseviç’in yargılandığı mahkemenin de başsavcısıydı... Yahudiler de her millet gibi “çeşitli”dir. Tektipleştirmeden ve antisemitizm hastalığından sakınmak, eleştirileri İsrail devletinin siyasetine yöneltmek gerekir.

KATLİAMI KUTLAMAK

Bu katliam kutlama fotoğrafı utanç vericidir. Elbette her İsrailli militarist değil. Gazze’de katliam yapılmasına karşı çıkan İsrailliler de var onları kutluyorum. Fakat bu foto-belge, gösteriyor ki, Gilad Şaron’lar az değil, Gilad Şaron marjinal bir örnek değil.