AKP nereye?

Sayın Arınç’ı CNN Türk’te izlediniz, gazetelerde okudunuz... Kendine has esprili üslupla, bazen Cumhurbaşkanı’nı, bazen partisinden kişileri, bazen “kan damlayan kalemler”i konu ederek dile getirdiği bütün konuşmalarının özeti, onun şu sözleri olsa gerek:

“Biz eskiden sokağa çıkardık, etrafımız bizi çok severdi. Karşımızdaki muhalifler de saygı duyardı. Şimdi bir nefretle bakış seziyorum. Kemikleşme, kamplaşma var. Bu bizim yüzde 50 oy almamıza engel olmaz ama Türkiye yönetilebilir bir ülke olmaktan çıkabilir. Biz yumuşatmalıyız.”
Arınç’ın Başbakan Davutoğlu’nu destekleyen şu sözlerini de birlikte okumak gerekir:
“Başbakan yüzü gülen bir insan. Sözü yumuşak. ‘Ben de modaya uyayım da gürleyeyim’ dememeli... İnsanlara hükmeden, dayatan bir siyaset dili olmamalı.”

‘YÖNETİLEMEZLİK’ SORUNU

Arınç daha önce de söylemişti:
“Eleştirisine kulak asmazsan, sözünü dinlemezsen, sözünü kesmeye çalışırsan, birikir birikir, Türkiye yönetilemez hale gelir!” (8 Kasım 2014)
Bu kavram siyaset bilimci Giovanni Sartori’nin geliştirdiği bir terimdir. Demokrasinin “yönetebilir” olması, toplumun da çatışmaya sürüklenerek “yönetilemez” hale gelmemesi ya da getirilmemesi gerekir.
Öyle bir noktaya sürüklenebileceğimizi ben 2011’den beri yazıyorum. Maalesef doludizgin gidiyoruz. Toplumda huzursuzluk arttıkça polise daha fazla yetki, daha fazla TOMA ve gaz, yargıya daha fazla müdahale bir işe yarayabilir ama bu sürdürülemez.
Hele bir de böyle bir konjonktürde sistem değiştirmeye kalkmak!...

TOPLUMUN HALİ

Metropoll’ün Ocak 2015 araştırmasına göre, komplo teorilerine kapılmış, kutuplaşmış bir durumdayız.
Charlie Hebdo saldırısını radikal İslamcı bir grubun yaptığını düşünenlerin oranı yüzde 31, yabancı istihbarat örgütlerinin yaptığını düşünenlerin oranı yüzde 41’dir. Bu oran AK Partili seçmende yüzde 56’ye çıkıyor. Toplumun yüzde 55’i Haçlı saldırılarının sürdüğüne inanıyor.
Dindarlardan endişelendiğini söyleyenlerin oranı yüzde 38’e çıkmış, görülmedik bir orandır bu! Laik devleti benimseyenlerin oranı yüzde 71, fakat benimsemeyenlerin oranı yüzde 19’a çıkmış, halbuki 2007 araştırmalarında yüzde 8’den ibaretti.

KOMPLO TEORİLERİ

İnandığı gazete ve TV’lerde her gün bin bir çeşit komplo teorileri dinleyen, olayların ardında “üst akıl, faiz lobisi, paralel, dış güçler” olduğunu ‘öğrenen’, gizli güçlerle şartlanan bir toplumda analitik düşünce gelişebilir miydi?
Arınç’ın haklı olarak yakındığı öfke dili etkin olursa, barışık olmaları gereken dindarlık ve laiklik kavramları birbirine endişeyle bakan kitlelere dönüşmez miydi? Görüyor musunuz, iki taraflı “kan damlayan” kalemlerin, dillerin yarattığı hastalıklı kültürü?

DÜŞÜNME ZAMANI

Devlette “ekonomik aklın” temsilcisi olan Ali Babacan’ın konuşmayı yararsız bulduğu bir siyasi konjonktürde endişeler artmaz mı? İşte “ekonomi kötüye gidiyor” diyenlerin oranı yüzde 52’ye çıkmış.
Halbuki Kasım 2013’te bu oran yüzde 33’tü! Görülüyor ki, Arınç’ın sözleri polemik değil, gözlem ve uyarıdır.
Arınç ve Babacan gibi partinin kurucu kadrosunu oluşturan, kişilik ve tecrübe sahibi politikacıların yerini “üç dönem” kuralı gereğince bu seçimlerde “genç kahramanlar”ın almasıyla iktidar partisi nereye gider? Bunu herkesten çok AK Partililerin düşünmesi gerekir.
Ülke nereye gider diye de hepimizin?...