İçinde duş alınan marjinal gece kulübü

Türk kadınları gay barlara neden bu kadar düşkün? a) Rahat ediyoruz, karışan/bulaşan olmuyor b) Erkek arkadaşım rahat ediyor, karışan/bulaşan olmuyor c) Gay’ler diğerlerinden çok daha eğlenceli d) En törkish’inden bir klişe: Ben değilim ama çok gay arkadaşım var... Testi çözdüyseniz, cevap anahtarı için sizi Ortadoğu, Balkanlar ve Kafkaslar’ın en büyük gay barının kapısına alalım...
Çarşamba gecesi Harbiye’de sessiz sedasız bir açılış... Belli ki Instagram’a sızan ilk görüntüler, en ıslağından bir buse kondurmuş şehrin yeniliğe susamış dudaklarına. Lüks otomobillerden asfalta sarkan yüksek topuklu Louboutin’ler, daracık eteklerin zar zor müsaade ettiği küçük ama hızlı adımlarla ilerleyip İstanbul’un yeni marjinal kulübü Superfabric’in vestiyerinin önünde birikiyor. Kendilerine ‘marjinal’ dediklerine bakmayın. En tıpatıp’ından / en ‘garbî’sinden düpedüz bir gay kulüp burası. Vestiyerin önündeki Louboutin’ler sabırsız: Topuk üstünde burun kalkıyor; bir birinin, bir diğerinin üzerine abanılıp külotlu çoraplı sütun gibi bacaklar dizden kırılıyor. Heyhat yapacak bir şey yok, vestiyerin canı burnunda.
Nihayet Alexander Wang monttan kurtulup, o dar eteğin kendisinden de cömert üstü meydana çıktığında artık vakit, basamaklara hiç bakmadan salona açılan merdivenleri inme vakti. Uçaktan inen eski Türk film yıldızı gibi kendinden emin, nereye bastığını bilen ve tehditkâr: Çene kalkık, göğüs uçları Kalaşnikov namlusu, dümdüz karşıya doğrultulmuş...




Yaklaşık bin kişilik salondaki Oreal sarışını oranı, mahçup beyaz yakalı gay’lerden fazla. Aynı durum özel bir koridorla geçilen arkadaki ‘exclusif party’ odasında da mevcut. Bu sayıca üstünlüklerinden cesaret alıyor olmalılar ki ABD’den ithal siyahi dansçıların kasları kırmızı neon ışıklar altında parladıkça gay’lerden daha çok tezahürat, daha pervasız bir coşku gösteriyorlar.
Kasların bu ıslak parlaklığının nedeni duvarlara monte edilmiş duşlar... Bornozla geliyor, suyu açıyor ve koca bir kulüp dolusu kalabalığın önünde, üzerindeki belli belirsiz mayomsuyla yıkanmaya başlıyor. Normal insan, değil böyle bir meclisi şahanenin önünde, evindeki banyosunda yalnızken bile kendiyle bu kadar haşir neşir olmaz; bu bir kısmı Allah vergisi, bir kısmı sonradan spor salonlarında üstüne eklenmiş dünyevi metalarıyla mesai harcamaz. Dansçıların bir kısmı duşlarda bu en mahrem hallerini sergilerken, salonun içinde standın üzerinden sarkanı, sahnede titreyeni cabası...
Giriş ücreti mi? Bir kadeh içkinin fiyatı mı? Müzik mi?
Kimin umrunda ki!

Şişhane’nin ortasında Brooklyn’li yavru kurtlar

Ötede, sadece bir-iki kilometre ötede, Harbiye’nin bu ‘görkemli’ kalabalığına ‘alternatif’ bir başka kalabalık Şişhane’deki Wolf’un (Kurt) kapısında toplanmış. İstanbul’un orealli şatafatına karşı Brooklyn’in cool sadeliği...
Bileklikler, küpeler özenle seçilmiş. Takıp takıştırmadan. Dövmeli seksi boyunlara şallar dolanmış. Göze sokmadan / göz çıkarmadan. Hipster sakallı, kısa saçlı ‘ağırbaş’lara fötr’ler, bereler kondurulmuş. Abartmadan / patlatmadan / satmadan.
İçeride, 25-35 yaş samimi bedenler sallanarak flört ediyor, gözler birbirini okşuyor. Terlemeden / yılışmadan. Sarışın kızın elinden çıkan müzikler galiba içkiden daha fazla mayhoşlaştırıyor. Kudurmadan / tırmalamadan / yormadan.
Aşağıya, mutfağa in; muhteşem peynirli waffle’ları, kadehte çıtır karidesleri yapan androjen aşçı, baby face bulaşıkçı bile ayrı bir havada, başka bir kafada.
Peki kim bu Wolf Junior’ın önünde bekleşen / içinde eğlenen yavru kurtlar? Nereden çıktılar, nasıl toplandı bu hipster tayfa? Cihangir’in eşofmanlı casual’ları mı? Yok, çok daha şık, çok daha ‘yorker’lar. Az aşağıdaki Sumahan’ın içine kapalı, cermanik sakinleri mi? I ıhhh daha arkadaş canlısı ve daha sosyal görünüyorlar.
Hikâye bundan üç yıl önce New York’ta başladı: Bir Türk’ün açtığı Wolf’un, peynirli waffle’ları gazete-dergi seçkilerine konu oldu, ‘hipster’ların en sevdiği 10 yiyecek’ arasında ikinciliğe oturdu. Yelkenine New York’tan bu rüzgarı dolduran Wolf, ikinci şubesi için yedi ay önce Şişhane’ye ‘indi’. Önceki hafta içki ruhsatını da tamamlayınca kentin en küre-yerel, Şişhane-Galata-Karaköy üçgeninin en cool, şehirdeki yerli-yabancı hipster’ların kulaktan kulağa yayılan efsane barı oldu.
Eğlenceli dekorasyonunda tavandan kavanozlar, duvarlardan kuş kafesleri sarkıyor. İmza: Autoban. Şirin personel, iki katlı bir ev tutmuş, garsonundan bodyguardına gece gündüz beraber yaşıyor. İmza: işletmeci Arman Şen. Kalbi New York’ta atan, durup durup okyanus ötesine göz kırpan, Godot’yu bekler gibi Soho İstanbul’un açılmasına sabırsızlanan kent sakinlerine eğlenecek yer / oyalanacak gönül bulunmuş gibi görünüyor. İmza: Hiperaktif.