Ne desem ki...

Dünya kuruldu kurulalı, böyle bir mahlûkat görülmemiştir.
Milletimin, memleketimin başı sağolsun.
Bütün gücümle haykırıyorum:
-Bizi Suriye’ye benzetemeyeceksiniz, benzetemeyeceksiniz, benzetemeyeceksiniz.

***

Tam da seçime giderken... diye başlayan demeçler.
-Hay seçiminiz batsın.
Miting yapmak bile artık zormuş.
-Hay mitinginiz batsın.
7 Haziran seçimlerine yaklaşırken de büyük patlamalar oldu. Mersin,?Adana ve Diyarbakır’da...
Aynı laflar:
-Kınıyoruz.?Lanetliyoruz.
Anladık be birader.
Ama 4 lider şööyle yanyana gelip bir fotoğraf çektirebiliyor musunuz?
Onu söyleyin.
Hayır.
Sandığa nasıl yansır’ı konuşuyorlar hâlâ.
-Hay sandığınız batsın.
Siz bari susun.
Amigolarınız konuşsun.

***

Bir hatırlatma...
6 Eylül’de...
Hollanda’yla milli maçımızı Konya’da oynarken, Dağlıca’da alçak bir pusu... 19 şehit.
Hatırladınız mı?
Hani, Başbakan da maçtaydı da “ne işi var orda” diye sormuştunuz.
Dün de Çek Cumhuriyeti’yle milli maça hazırlanırken Ankara’da alçak pusu... 90 şehit, 200 yaralı.
Tatsız bir tesadüf değilse, milli duygularımızı köreltmek istiyorlar ama, bilakis, milli duygularımızı daha da kuvvetlendiriyorlar.
Derler ya: “Bir ölürüz, bin diriliriz.” Biz tam öyleyiz şimdi.

***

Bu arada...
Demirtaş herhalde önemli bir şeyler söylüyor ama anlaşılmıyor.
Aynen şöyle:
-Bombanın arkasındaki güç, ortaya çıkar mı??Çıkmaz...Arkasında karanlık bir güç yok. Alenî bir güç var.
Nasıl yani?
Hem alenî bir güç, hem de ortaya çıkmaz...
Ne dediğini anlayabildiyseniz, katili bulduk demektir.