Akılda kalan

Dersimli Kemal birinci, Yalovalı Muharrem ikinci, Kasımpaşalı Tayyip üçüncü geldi.

İki aday yarışacakken bu üçüncüsü nerden çıktı bilinmez ama müsamereye renk kattığı muhakkak. Ayrıca... Oyların dağılımında da rolü oldu. Zira 1 ve 2’nci’nin puanları, 3’üncüye yapılan saldırılara göre tespit edildi.

Harika bir ölçüydü.

***

Solculuğun şartları ve en önemli olanları, teker teker sayıldı. Devrimcilere kabir ziyareti, ön şart biçiminde ışıldadı. Bayar ve Menderes de bu sayede devrimci sınıfına girdi.

***

Unutmadan...

Tüyü bitmemiş yetimin hakkıyla tüyü bitmiş yetimin hakkı arasındaki fark yine anlaşılamadı.

Söylemediler ki, hangisinin hakkını yemek caizdir yahu? Birinden birinin hakkını yemek için, ille tüyü bitmemiş mi, yoksa bitmiş mi olmalı?

Kimse karnından konuşmasın.

Erbabı cevap versin.

***

Her şeye rağmen...

Bu bir Tasfiye Kurultayı değildi.

Öyleyse “masaya yumruğunu vurmak” tuhaf bir çelişkidir. Hem, vurup da ne olacak? Eline yazık değil mi? Masayı kaldır, kafalarına indir muhterem. Liderlik budur.

163 oy

Kurultay sonucu:

Kılıçdaroğlu 740...

Muharrem İnce 415...

Şu demektir:?163 oy Kılıçdaroğlu’na gitmeyip İnce’ye gelseydi, İnce kazanacaktı. Yapın hesabı görün.:

Kılıçdaroğlu 577...

Muharrem İnce 578...

Yoo...

“Halamın bıyıkları olsaydı” demek istemiyorum. Ama bu iş 163 delegeye kaldıysa, artık masaya yumruk vursan da haklısın, masayı birilerinin kafasına geçirsen de haklısın. Çünkü doktor dedi ki, ne yersen ye.