Ben sözümü tutmuşum ya sen?

Her sene klasikleşen ‘yeni yıl, yeni kararlar’ bölümüne geçtik.

Haberin Devamı

Vallahi sizi bilemem ama ben geçen sene hayli uslu bi kız olmuşum. Aldığım bütün kararları tek tek uygulamışım. Aferin kız bana!


-Para biriktirme
Şu devirde para biriktirmenin ne denli zor olduğunu çok iyi biliyorum. İlk işe başladığım gün, babamın bir tavsiyesi vardı. “Her maaşınla bi altın al” diye. Geçen sene onu yaptım. Her ay bir altın aldım. Önceleri tam, sonra yarım, ardından çeyrek korkarım son zamanlara doğru grama kadar düştü. Çünkü dur durak bilmeden evlendiniz! Geldiniz gittiniz, evlendiniz. Kimisine yetmedi, boşandı, üstüne bir daha evlendi. Bir de çocuk yaptınız, çok gerekliymiş gibi. Bütün biriktirdiğim altınların hepsi size gitti. Umarım mutlusunuzdur, şahsen ben hiiiç değilim!
-Kilo verme
Oradan bana coşkulu bir alkış gelsin, çekinme çekinme alkışla! 2 senede 15 kilo vererek hayatımın en mantıklı kararını verdim. Verdim vermesine de koca bir seneye dair tek hatırladığım aç oluşum. İki haftada bir kendime “Ödül günü yapıyorum” ayağıyla yediklerim dışında bütün sene, ‘olsa da yesek’ diye geçti. Peki bu sene ne olacak, yine aç kalacam. Koruma evresi diye iğrenç bir olay var. Oysa ben kilo verdikten sonra her öğlen iskender yiyebileceğime inanmıştım.
-İlişkiler konusunda olgunlaşma
“Olursa ekime, olmazsa cehenneme” dedim bu yıl. “Aşk meşk hayatımda geri planda kalsın” dedim. Zaten midemin gurultusundan ve açlığın verdiği baş ağrısından pek etrafa bakacak mecalim yoktu. ‘Hayırlısıysa olsun’ diye diye baktığım herkesin hayırsız olduğuna karar verdim. Sonra Engin Altan Düzyatan ile Özge Özpirinçci’nin bile ayrıldığı bir dünyada ilişkilere fazla anlam yüklediğime karar verdim. Yalnız olduğumu nasıl allarım pullarım diye düşündüm ama yok, yapamadım. Allah kahretsin, bu evin içinde sonsuza kadar yapayalnız bir şekilde ölücem. Cesedimi kimse bulamayacak.
-Spor
Her sene spor yapacağım diyip, bulaşıkları makineye dizmek kaç kalori yaktırıyor diye internetten bakıyordum. “Bu sene farklı olacak!” dedim. Öncelikle kendime uygun sporu bulmam lazım diye arandım. Yürüyüş bana göre değil, dalağım şişiyor. Grup dersleri dersen, herkesin son derece azimli olması modumu daha da düşürtüyor. Spining izlerken canım acıyor. Ama pilates, oy kurban olurum ben ona. Hocan seninle özel ilgileniyor, bir de haftada iki gün evirip çeviriyorlar mıncık mıncık yapıyorlar seni. Sonunda en azından hareket edebileceğim bir şey buldum.
-Hobinin üstüne git
Hayatımda ilk defa kendime bir tencere seti aldım bu sene. Mutfağı sadece kahve yapmak için kullanıyordum, düşünün artık. Bu sene neredeyse her gün kendi yemeğimi kendim yaptım. Evde davetler verdim. İnsan kendi yaptığı yemekten de fazla yiyemiyormuş. Arkadaşlarımın kafasında soru işareti bırakmak istemem ama artık çirkinliğinden mi yoksa nasıl yaptığımı bildiğimden mi bilemiyorum. Bu yıl biraz daha bunun üstüne gidip dünya mutfakları için ders almayı bile düşünüyorum. Eskiden uyumadan önce hayaller kurardım, sonra artık yapmamaya başladım. Yani istesem de kuramıyordum, hep günlük olası sorunlar geliyordu aklıma. Yemek yaparken işte artık hayal kurabiliyorum. Bir gün uçak kurtarıyorum, başka bir gün ülkenin başına geçiyorum. Ne bileyim uzaylı bi bebek dünyaya getiriyorum, çocuk geleceği görüyor falan ben naapcam bunla diye kafamda 7 bölüm yazıyorum.
Bunlar dışında, saçlarımı kestirdim, az makyaj yapmaya başladım, kendime güzel müzik listeleri hazırladım. Bisiklet kullanamazdım, hâlâ kullanamıyorum ama kendime motorlu sevgili yapıp, en azından motorun ön tarafına oturdum. Yüzmekten hamamböceğinden korktuğum kadar korkuyordum. Bu sene sudan çıkmadım. Daha az alkol aldım. Onu isteyerek yapmadım ama insanlar artık, “içme!” diye elimden aldığı için. İnsanlara sevdiğimi daha sık söyledim. Bu sene üstüme düşen bütün görevleri yaptım. 2015’ten daha umutluyum. Hayat çok saçma, zor ve kötü biliyorum. En azından ben iyi olayım diyorum artık.

Yazarın Tüm Yazıları