Kız arkadaşım kendisinden utanıyor

Sevgili ablacığım, ben 24 yaşındayım. 1 yıldır beraber olduğum bir kız arkadaşım var, kendisi de 20 yaşında. Benden önce beraber olduğu kişiyle cinsel ilişkiye girmiş. Bunu bana üç ay önce anlattı.
“Benim için bir problem yok, benden önceki hayatın benim için önemli değil” dedim.
Ama o şimdi kendisinden çok utanıyor ve bunu yaptığı için çok pişman. Bana söylediği için de...
Bu konu çok sık açılıyor ve benim böyle düşündüğüme inanamıyor.
Bir gün mutlaka bu konunun aramızı açacağını düşünüyor… Ne dersem diyeyim onu ikna edemiyorum. Bakire olmadığının ortaya çıkmasından çok korkuyor ve bu durumun evlenmemize engel olacağını sanıyor.
Ailelerimiz birbirini tanımıyor; ama o tanışmalarını da istemiyor.
Ona korkusunu, pişmanlığını yenmesi için nasıl davranayım?
Rumuz: Pişman

Sevgili oğlum, öncelikle böyle düşündüğün için seni kutlarım. Keşke herkes senin gibi düşünebilse... Zaman zaman gençlerin birine kapılıp bir anda içgüdülerinin esiri olabildikleri görülüyor. Hem de son zamanlarda buna eskiye oranla çok daha sık rastlanıyor.
Dediğin gibi, önemli olan seninle birlikte olduğu süre içindeki davranışları.
Ama bu genç kız genel olarak insanların tavırlarının ve düşüncelerinin o kadar etkisinde kalmış olmalı ki, sana inanamıyor.
Sen onu sevdiğine ve bunu sorun etmediğine göre, daha ne istiyor.
Ayrıca aileler de siz bu durumu onlara söylemedikten sonra neden karışsınlar ki?
Bazıları anlamsız bir şekilde aileleriyle bu konuyu paylaşıyor ve gereksiz bir tepki alıyorlar. Çünkü şu anda gençler ailelerinden çok daha anlayışlı ve çağdaş düşünebiliyorlar.
Önemli olan iki kişinin anlaşması değil mi?
Ona sözlerin dışında davranışlarınla, tutumunla güven verebilirsen sorun çözülür, eminim.

Yıllardır ona aşığım unutamıyorum

Canım ablacığım, ben 9 yaşındayken birisine aşık oldum. İnanın gerçekti ve o benim ilk aşkımdı.
O da beni seviyordu. Ama o benden 4 yaş büyüktü. Bizim okuldaki öğretmenin oğluydu. 4 seneliğine gelmişti bizim okula.
Sürekli onu düşünüyordum. Geceleri rüyalarıma giriyordu. Onunla birlikte 4 sene nasıl geçti bilmiyorum. Ama sonra ailesi başka bir okula tayin edildi.
O gittikten sonra, günlerce ağladım.
Aradan 2 sene geçti. Tam onu unuttum derken 1 haftalığına ziyarete geldiler. Anladım ki ben onu unutamamışım, hala seviyorum.
Onlar tekrar gittikten sonra, onunla yazışmaya başlamıştım. Bu yazışmalar bir yıla yakın sürdü. Ama geçenlerde artık başkasını sevdiğini söyledi.
Benimle artık yazışmak istemiyordu.
Unutmak neden böyle zor oluyor? Şimdi 15 buçuk yaşındayım.
Tabii ki benim de sevmeye, sevilmeye hakkım var.
Yeniden aşık olur muyum ablacığım? Onun başkasını sevmesine katlanamıyorum, çok kıskanıyorum. Ne yapayım?
Rumuz: Aşk acısı

Önce yanlış gördüğümü sandım. 9 yaşındayken aşık olduğunu söylüyorsun, ama sonra düşündüm, hepimizin bir ilkokul aşkı olduğunu hatırladım.
Ama bu çocukluk aşkını hiçbirimiz senin kadar ciddiye almamıştık.
Bizim için bir oyun gibiydi. Hatta onunla özellikle didişirdik. Onu kızdırmaktan hoşlanırdık, kıkır kıkır gülerdik…
Ama bakıyorum, sen bu ilk çocukluk sevdasını ciddiye almış, arkasından ağıtlar yakıyorsun. Yaşın kaç, başın kaç? Şimdi 15’indeymişsin. “Benim de sevmeye sevilmeye hakkım var” diyorsun. Elbette hakkın var da, bu ne acele?
Bunların hepsini yaşayacaksın nasıl olsa. Ama biraz daha olgunlaşmayı bekle.
Bu ilk aşkını ileride gülümseyerek “ne çocuklukmuş” diye hatırlayacaksın. Ama sanırım TV aşklarını izleyip, aşk şarkıları dinleyip, aşırı protein yüklenip, biraz erken çağda bu işlere hevesleniyorsunuz...