Esiriymişim gibi sözünden çıkamıyorum

Sevgili Güzin Abla; itiraf etmek gerekirse daha önce size yazacağımı söyleseler güler geçerdim. Ama şimdi size dertlerini yazanları o kadar iyi anlıyorum ki...
Ve şu anda benim de sizden başka dertleşeceğim kimsem yok.
Aslında etrafımda dertleşeceğim birçok arkadaşım var. Ama onlarla bu konuyu konuşursam, sevdiğim insana ihanet etmiş gibi hissederim...
Benim sorunum, üç yıldan beri birlikte olduğum ve canımdan çok sevdiğim kız arkadaşımla ilgili.
Onun esiriymişim gibi hiçbir sözünden çıkamıyorum. Yakın çevremle ilişkilerime dahi müdahale ediyor.
Fakat aynı hassasiyeti ondan göremiyorum. O, hiçbir şeyi bana sorma ihtiyacı duymuyor, beni önemsemiyor sanki.
Onun yanındayken kimliğimi kaybediyor gibiyim, kendimle çatışır oldum.
En son yaptığım, artık mantığımı çok zorlayan bir davranıştı, bu yolun sonunu göremiyorum.
Bir süre önce eğitimi için onu Avusturya’ya yolcu ettim. Oradaki yemekleri beğenmediği için buradan ona yemek göndermemi istedi. Ben de kendi ellerimle yaptığım yemekleri ta Avusturya’ya gönderdim.
Sanki orası Somali de, millet açlıktan kırılıyor, biz de ona yemek gönderiyoruz. Bunun gibi daha niceleri...
Güzin Abla bana bir akıl ver. Bu çıkmaz sokaktan kurtar beni, ne yapmalıyım?
Şimdiden göstermiş olduğunuz ilgi için çok teşekkür ederim.
Rumuz: Kimliğimi kaybettim

Sevgili oğlum, mektubuna biraz geç cevap verdiğim için beni bağışla. Belki bu arada durumuna bir çözüm bulmuşsundur ama senin gibi pek çok kişi olduğunu düşünüyorum. Çünkü kız arkadaşın, türünün tek örneği değil.
Genellikle maddi durumu iyi ailelerin, bol paraya, bol imkâna, bol fırsata boğduğu böyle insanlar, çok şımartılarak hayata atılmış oluyorlar.
Çevrelerindeki herkesin de o ana kadar gördükleri aşırı ilgi ve sevgiyle bezenmiş olduklarını, tüm dünyanın kendi çevrelerinde döndüğünü sanıyorlar.
Herkes sanki onlara hizmet etmek, onları rahat yaşatmak, onlara esir olmak zorundaymış gibi düşünüyorlar.
Bu küçükhanımefendi, senin zaafından yararlanıyor, sana eziyet ettiğinin farkında bile değil. Ya da farkında ama gözleri kendinden başkasını görmeye pek alışık olmadığı için, seni ne kadar üzdüğünü anlamak bile istemiyor.
Ona göre çevresindeki insanların ona hizmet etmesi çok doğal. Öyle alışmış, öyle alıştırılmış çünkü.
Belki bu yazdığım senaryoda, gerçeğe uymayan noktalar vardır ama ufak tefek değişiklikler olsa da, ben oyuncumu tanıyorum. O kadar çok rastladım ki bu kişilere...
Hem sanma ki, sadece kızlar, kadınlar böyle davranıyor. Erkekler içinde de böyle davrananlar var. Çok fazla hem de.
Bu nedenle sevgili oğlum, yapabileceğin tek şey, bu ilişkiden kendini sıyırmak.
Hazır okumak için uzaklara gitmişken, bu ayrılığı kullanıp ondan uzaklaşmaya çalışabilirsin.
Hiç kimse hiç kimsenin esiri olamaz, sen de asla kendini ezdirme, kullandırma. Yalnız ona değil, karşına bundan sonra çıkacak başkalarına da.
Hiç kimseyi de canından çok sevme sevgili oğlum...