Böyle bir ablam olduğu için utanıyorum

Değerli Feyza Hanım, benim 43 yaşında, benden 10 yaş büyük bir ablam var. Annem ve babam ne kadar muhafazakâr ise, ablam da aksine bir o kadar aşırı açık.
Üniversiteyi kazandığında evden ayrıldı, kendine ayrı bir ev tuttu. Annem ve babam bunu da kabullendi. Sonra ismini değiştirdi. Buna da ses çıkartmadılar.
Evlenmeden önce bir erkekle karı koca hayatı yaşadı. Sonra evlendi, yine bir şey demedik. Ama evlendikten sonra bu aşırı hareketlerine devam etti. Oysa kendinden yedi yaş genç, çok iyi bir kocası var. Ama ablam evli olduğu halde genç ve yakışıklı erkeklere kendini bekar olarak tanıtıyor ve onlarla flört ediyor. Kocası da bu duruma ses çıkartmıyor. Facebook hesabında bile ilişki durumunda “bekar” yazıyor.
Üstelik 30 bin TL’lik keyfi borç yaptı. O borcu da babamla annem ödedi. Yıllar geçti ama ablam hiç düzelmedi.
En son bayramda bize geldiğinde masanın üzerine açık olarak bıraktığı telefonda, yabancı bir erkekten mesaj geldiğini ve yine “aşkımlı, canımlı” yazıştığını gördüm. Çok üzüldüm.
Ablamla konuşarak bu yaptıklarının evli bir kadına yakışmadığını, artık dürüst ve ahlaklı bir hayat yaşamasını söyledim. Ama o böyle mutlu olduğunu ve benim gerikafalı olduğumu söyledi.
Şimdi eski bir erkek arkadaşını şoför olarak tutmuş. Ona her ay yüklü miktar para veriyor. Evinde kocası ve eski erkek arkadaşıyla birlikte yaşıyor.
Ablam psikolojik tedavi gördü ama hastalığını bile bize karşı kullandı hep. “Ben hastayım, beni özgür bırakın, üzmeyin” diye. Hatta kocasına karşı bile kullandı hastalığını, “beni bırakırsan kendimi öldürürüm” şeklinde.
Böyle bir ablam olduğu için çok utanıyorum. İnternette birçok arkadaşlık sitesine üye olmuş, açık saçık fotoğraflarını koymuş. Ben bekar olduğum halde öyle sitelere üye olmuyorum.
Ablamla çok konuştum ama hiç düzelmedi. Kendimi o kadar yalnız ve yorgun, bitkin hissediyorum ki. Allah kimseyi böyle zorluklarla imtihan etmesin. Sizin tavsiyelerinizi ve okuyucularınızın içten dualarını bekliyorum...
Rumuz: Yorgun savaşçı

Bütün bu anlattıkların ablanın psikolojik sorunları olmasına dayanıyor, sevgili kızım. Ondan utanmak yerine, ailenle onun iyileşmesi için ne gerekiyorsa yapmalısınız. Çünkü bu yaşam tarzı hastalıklı bir ruhun tezahürü olarak kabul edilmeli.
Onun iyi bir tedavi görmesi gerekiyor, bana kalırsa. Sen de bütün bu olanların sorumlusu olmadığına göre, kendini bu kadar perişan etmemelisin. Genç yaşta sen de bunalıma girmekten kaçınmalısın.