Bir köpeğin vasiyetnamesi

Bir vasiyetname yazabilseydim, zavallı ve yalnız bir sokak köpeğine mutlu evimi, mama kabımı ve rahat yatağımı, tüylerimi okşayan o eli ve bana sevgiyle hitap eden tatlı sesi bırakırdım.

Haberin Devamı

Feyza Hanım, aşağıdaki İngilizce’den tercüme ettiğim metni, belki kullanmak istersiniz diye gönderiyorum. Bence her barınağın girişine, her mahalle ve sokağın başına asılması gereken bir yazı.
Biz, hayvanlarla bir hayat geçirmiş olanlar, artık yaşlanıyoruz.
Hayvanı yavruyken alıp büyütme dönemimiz yavaş yavaş geride kalıyor. Ama bizimle aynı yaşta olan, hayatın tokadını yemiş, artık en iyisini hak eden, zamana karşı yarışan, huzur ve mutluluk arayan hayvanlar da var. Bence sıra artık onlarda.
Son senelerini mutlu ve huzurlu geçirecekleri bir ortam verebiliriz onlara. Böylece bizi terk etmiş eski dostumuzun da ruhu şad olur, sevabın en güzelini işleriz.
Aşağıda en güzel şekliyle ifade edilmiş işte...
“İnsanlar ölmeden önce vasiyetnamelerini yazar, evlerini ve tüm varlıklarını arkada kalanlara bırakırlar.
Patilerimle ben de bir vasiyetname yazabilseydim, son isteğim şu olurdu...
Zavallı ve yalnız bir sokak köpeğine mutlu evimi, mama kabımı ve rahat yatağımı, yumuşak yastığımla tüm oyuncaklarımı, bayıldığım o kucağı, tüylerimi okşayan o eli ve bana sevgiyle hitap eden tatlı sesi bırakırdım.
O dehşet içindeki gariban barınak köpeğine, insanımın o sonsuz sevgi dolu kalbindeki kutsal yeri vasiyet ederdim.
Lütfen, rica ediyorum... Ben ölünce “Bir daha evime hayvan almayacağım, çünkü onların gidişine artık dayanamıyorum” demeyin.
Onun yerine gidin, sevgiden nasibini hiç alamamış, hayatında mutluluk görmemiş ve umudunu tamamen yitirmiş bir hayvan bulun ve benim yerimi artık ona verin.
Kardeşlerime verebileceğim tek şey bu...
Geride bıraktığım o sevgi...”
* Mehmet Yazman

Haberin Devamı


Bu yazı sizi etkilediyse, kolları sıvamanın tam zamanı sevgili hayvan dostları.
Yeni yılda yaşamınıza bir mutluluk katın, en yakınınızdaki barınakları ziyaret edin, bir dost edinin.
Ya da en azından şu karlı günlerde canlarımıza destek olmak için barınaklara uğrayabilir -örneğin Yedikule Hayvan Barınağı’na-, oradaki dükkanlardan alışveriş yapabilirsiniz.
Kuru ya da yaş mama bağışlayabileceğiniz gibi, evinizde fazla olan yorgan, battaniye ya da şal, kazak, etek gibi sıcak tutacak eşyalarınızı canlarımızın ısınması için barınaklara götürebilirsiniz.
Hem yeni bir dost edinmek hem de bu yardımları yapabilmek için Meral Olcay’ın yönetimindeki Yedikule Hayvan Barınağı’na ulaşın.
İnternet sitesi: www.fatihbelediyesiyedikulehayvanbarinagi.com
Ankara’da, Hayriye Erkök’ün yönetimindeki HAYKOD Barınağı’na da mama yardımı yapabilirsiniz. Sitesi: www.haykod.org
Ve tabii çok önem verdiğim, Tuzla Belediyesi’ne ait Hayvan Doğal Yaşam Parkı’nı unutmayalım.
Hayvan sahiplenmek ya da yardımda bulunmak için yapmanız gereken, Aydınlı Mahallesi’nde bulunan Geçici Hayvan Bakımevi ve Rehabilitasyon Merkezi’ni ziyaret etmek.
Tuzla Belediyesi tarafından ve Sağlık İşleri Müdürlüğü, Veteriner İşleri Müdürlüğü tarafından çok başarılı bir şekilde yönetilen bu doğal yaşam parkını da mutlaka görmenizi isterim.
İstanbul’un tek hayvan mezarlığı da işte burada bulunuyor.

Yazarın Tüm Yazıları