Bana tecavüz eden adamla evlenmek zorunda kaldım

Güzin Abla, ben tecavüze uğradığı için aşağılanan kadınlardan biriyim...
Erkek arkadaşım bana zorla sahip oldu. Daha sonra “Artık seni hangi erkek kabul eder ki” diyerek beni formalite evliliğe zorladı. Onunla asla birlikte yaşamadık. Bana ne ev açtı ne de ailesi beni evlerine aldı. Nasıl evlendimse öyle de ayrıldım mecburen.
Daha sonra kendisinden şikayetçi olmak istedim. Ama tüm şikayetlerim sonuçsuz kaldı. Hatta bir polis, “Adam seni almış işte, daha ne istiyorsun” bile dedi!
Yasal olarak “eski eşim” durumunda olduğu için ben iftiracı durumuna düşürüldüm. Açamadığım dava dilekçelerini aleyhime döndürerek bana karşı dava açtı. Benim suçlu duruma düşmeme neden oldu.
Mahkemede “bağırmadın mı, yardım istemedin mi? Neden bu kadar bekledin? Şahit, delil getir” dediler. Sanki ben suçluydum. Böyle bir duruma kim şahitlik eder, nasıl delil getirilir?
Kısacası şu: Bir kadının tecavüze uğramasını kabul etmiyorlar. Kadın istemese olmaz, işte toplumu bu mantık yönetiyor.
Biz kadınlar, günah keçileriyiz. Erkekler zarar verir fakat bedelini hep kadınlar öder.
Kadın olduğumuz için mi hep biz suçluyuz?
Rumuz: Hep biz mi suçluyuz

Mektubun içime işledi, güzel kızım... Ne yazık ki ülkemizde, hele hele doğu bölgelerinde tecavüzü kimse kabul etmiyor.
Çünkü mutlaka kadın tecavüze uğramak için erkeği tahrik etmiştir, mutlaka bir şeyler yapmıştır ki, adamcağız! ona tecavüz etmiştir... Genel zihniyet budur...
Evet, 21. yüzyılda ne yazık ki bu böyle. Hatta tecavüze uğrayan kızı ya ailesi ya da tecavüz eden taraf gözünü kırpmadan öldürüyor. Küçük yaşta tecavüze uğrayan kızları, tecavüzcüsüyle zorla evlendiriyorlar.
Yalnız ülkemizde değil, maalesef dünyanın en medeni ülkelerinde bile bu böyle.
Yıllar önce aklımdan çıkmayan Jodie Foster’e “En İyi Kadın Oyuncu” Oscar’ını kazandıran, tecavüz mağduru bir kadını canlandırdığı “The Accused” filmiydi bu.
Tecavüze uğradığı için neredeyse suçlanan ve tecavüzcüsü adamı aklamaya çalışan bir mahkemeye karşı mücadele veren bir genç kadının öyküsüydü bu. Sanırım, gerçek bir yaşam öyküsünden alınmıştı.
Ben her şeye rağmen bir şeylerin değişeceğine olan inancımı yitirmedim kızım, sen de yitirme...