Babamın güvenini saçma bir neden yüzünden kaybettim

Güzin Abla, ben 16 yaşındayım.
Babamın güvenini çok saçma bir nedenle kaybettim. Artık bana hiçbir zaman inanmayacak.
Nedeni de beni sabahları okula bıraktığında, birkaç defa okul yerine kız arkadaşımın evine gitmem. Okulu astım yani.
Bunu babama başka bir arkadaşımın annesi söylemiş.
Babam beni sorguya çekti, bağırdı, çağırdı, çok kızdı. “Ben sana bir daha nasıl güvenirim?” dedi.
Şimdi beni her gördüğünde kötü kötü bakıyor, tek kelime bile etmiyor. Benimle konuşmuyor.
Ne yapmalıyım bilmiyorum...
Nasıl özür dilemeliyim?
Telefonumu elimden aldı, evden çıkmamı da yasakladı. Ki zaten önceden de çıkmama pek izin yoktu.
Lütfen bana yardım edin...
* Rumuz: Sevgili babam
Elbette okula gitmek yerine bir arkadaşına gitmen, babanı aldatman çok kötü bir davranış.
Talebelik hayatımızda bu tür kaçamakları bizler de yapmıştık. Bütün mesele, okul idaresinin bu konuyu bilmemesi ve yaptığımız hatayı anlayıp, bir daha bunu tekrarlamamak konusunda ailelerimize söz vermemizdi.
Burada önemli olan, babanın bu durumu gerçekten çocukça bir aptallık olarak görmeyip çok daha ciddiye alması. Sana olan güvenini kaybetmesi çok kötü olmuş.
Ancak şunu da söylemeliyim ki, seni fazla baskı altında tuttukları için böyle davranman bir tür isyan olmuş sanki. Babanla artık çocuk olmadığını, bu baskıyı kaldıramadığın için hata yaptığını açıkça konuşabilmelisin bence.
Ona bir daha yalan söylemeyeceğini, onu aldatmayacağını ama onun da artık senin bir genç kız olduğunun farkına varması gerektiğini söylemelisin.