Ailemin tavırları yüzünden evden kaçacağım

Geçen yıl üniversite sınavlarında istemediğim bölümü kazanınca bu sene tekrar denedim. Ama muhtemelen yine olmayacak. Öte yandan annem dışarı çıkmama izin vermiyor. Böyle giderse sevdiğim çocuğa kaçacağım.

Merhaba Güzin Abla, ben geçen yıl üniversiteyi kazandım ancak istemediğim bir bölümdü. Ailem de o bölümü okumamam için bana baskı yapıyordu. Bu yüzden okulu yarım bıraktım, tekrar sınava girdim. Bu sefer başarılı bir puan alamadım.
Bu puanla yeni bir bölüme girebileceğimi sanmıyorum. Ailem “o zaman eski okuluna geri döneceksin” diyor ama yapamam, o bölüme uyum sağlayamadım. Okusam bile o mesleği yapamam.
Ben 4 yaşındayken babam vefat etti, annemle ben babaannemin yanına taşındık. Maddi durumumuz iyi, ancak evde herkes üniversiteye dönmezsem, beni çeşitli şekillerde tehdit ediyor. Bu tavırları hiç hoşuma gitmiyor. Bu yüzden hepsinden nefret ediyorum.
Okumayan bir sürü genç var. Ama o gençlerin ailesi üzülse bile yine de evlatlarına sahip çıkıyor.
Sırf üniversiteye devam etmediğim için dışlanmak çok zoruma gidiyor.
Annem ise çok korkak, “onların evinde yaşıyoruz, onların sayesinde geçiniyoruz” diyerek babaannemin tarafını tutuyor. Ama böyle yaparak beni kaybediyor.
Tüm bunlar bir yana, başka bir sorunum daha var.
22 yaşında reşit bir genç kız olmama rağmen evden dışarı çıkamıyorum. Arkadaşlarım beni buluşmaya çağırdıklarında, onlara yalan söylemek zorunda kalıyorum. Çünkü “ailem izin vermiyor” deyince “Daha neler! 22 yaşında bir kızsın. Gelmek istemiyorum demiyorsun da, bahane buluyorsun” diyorlar.
Mesela fırına gitsem, 5 dakika geç kalsam, hemen balkona çıkıp bana daha eve girmeden, “nerede kaldın” diye bağırıyorlar. Mahalledeki herkese rezil oluyorum.
Ama nedense herkese de, “biz ona biraz dışarı çık, gez diyoruz ama o çıkmıyor” diyorlar.
Tüm bu sorunlardan kurtulmak için bir fikrim var aslında. Annem daha çok genç, 43 yaşında. İkimiz bir ev tutsak, ikimiz de çalışsak kendimizi geçindiririz. En azından böyle başkasının kölesi gibi yaşamayız.
Eğer bu fikrimi annemle paylaşırsam yine kavga edeceğiz, biliyorum. Zaten annemde o cesaret yok. Ama o benimle gelmezse, ben de hazır olmadığım halde, beni 4 yıldır seven gençle kaçacağım.
Benimle evlenmek istiyor. Gerçi o kaçmak yerine her şeyin usulüne uygun ilerlemesini istiyor. Tabii ailem onu da istemiyor, çünkü sevdiğim çocuk zengin değilmiş!
Kafam çok karışık. Tek emin olduğum konu beni böyle üzen bir aileyle yaşamak istemediğim.
? Rumuz: Güz
Canım kızım, sanırım en büyük talihsizliğin babacığını çok genç yaşta kaybetmen olmuş. Eminim baban hayatta olsaydı, sen bu tür sorunlar yaşamazdın.
Üniversiteyi kazandığın ama bir türlü sevemediğin bölüm her neyse, demek ki bu mesleği isteyerek yapamayacaksın. O zaman boş yere okumuş olacaksın.
Oysa tekrar sınava girerek şansını denemen çok doğal, hatta bu defa da başaramazsan, tekrar sınava girmeyi sürdürebilir, istediğin bölümü yakalamaya çalışırsın.
Sen okumak istemiyor değilsin ki... Sadece bu bölümü sevememişsin. Aileni bu konuda ikna etmeye çalış.
Ben de sevdiğin genç gibi düşünüyorum, her şeyin tatlılıkla olması çok daha iyi elbette. Kaçmak asla iyi bir çözüm değil. Biraz daha sabretmelisin sevgili kızım.