Nezir’i nasıl vurdular

Her gün kepenkler iniyor... İşler kesat... Kan... Kurşun... Baskın...

Her gün ayrı bir bomba.

Eruh’ta böyle yaşamak olacak gibi değil...

Oğlan da büyüyor...

İşsizlik sonunda onu da kıstıracak. Sonra bir sabah bakmış ki oğlan yok...

Nerede?

“PKK dağa aldı” diyecekler...

Oysa Ümit koymuştu adını...

12 yaşındaydı...

Bir Ümit diye içinden gelmişti adı...

Baktı olacak gibi değil.

“Hanım, kalk gidelim buralardan. Çocuklar kurtulsun hiç olmazsa” dedi.

Nezir topladı göçünü. Daha önce birkaç akrabanın gittiği Gebze’nin yolunu tuttu.

Kendi ülkesinde “sürgün” acılı günler yaşadı...

Sonunda yerleşebildi yeni hayatlarına. Çocuklar okula başladı.

Huzur...

Bomba yok... Baskı yok... Kepenk yok...

Ümit’in adı gerçek olmuştu...

Oğlan evlenecek. Askerlik zamanı geldi. Ümit uzman çavuş oldu. Bursa’ya tayin oldu.

Hayatlarına Bursa da girmişti...

Eruh’tan Bursa’ya... Sonra geldik bugüne...

Aradan 10 yıl geçti. Yine PKK saldırıları başladı.

Ölüm ve tuzak tırpan gibi işlemeye başladı.

Ve bir sabah emir geldi.

Ümit, Cizre’ye tayin oldu. Güneydoğu’da aslanlar gibi savaştı PKK’ya karşı.

“Vatan bölünmez” diye dikildi dağlara doğru. Ve acı haber geldi.

Ümit, Cizre’de vurulup, düştü tertemiz alnıyla toprağa...

Şu kadere bakın ki...

Nezir, 15 yıl önce Eruh’tan bir “Ümit”le 1500 kilometre uzaktaki Gebze’ye, oradan Bursa’ya gitmişti.

Şimdi Nezir’in canı, oğlu, “Ümit’i”, Eruh’a 90 kilometre mesafedeki Cizre’de vuruldu.

Terörden kaçırdığı oğlu, teröre kurban gitmişti.

Nezir kırıldı. “Ümit”i söndü.

Aldı oğlunun al bayrağa sarılı tabutunu Gebze’ye gömdü.

Bir Kürt olarak “vatan” duygusunu diğer çocuklarına da verdi.

Sevgili Nezir, Eruh’tan bir Ümit alıp gelmişti.

Sonra Gebze’de verdi toprağa...

Ajanslar bu haberi şöyle geçti:

“Siirt’in Eruh ilçesi nüfusuna kayıtlı Şehit İnan’ın Gebze Hacı Mustafa Paşa Mahallesi 742. Sokak’ta bulunan baba evine ateş düştü.

Nezir-Zeliha çiftinin oğlu 1992 doğumlu Şehit Ümit İnan’ın evine Türk bayrakları asıldı. Kaymakam Mehmet Arslan, Garnizon Komutanı Mustafa Bulut ve Emniyet Müdürü Adem Gider evi ziyaret etti.”

Hangimiz bilirdik ki...

Bu haberin ardında böyle bir acılı Nezir öyküsü vardır.

Hangimiz bilirdik ki...

Sıradanlaşan bu haberlerin ardında “Ümit’lerin vuruluşu” vardır...

Şimdi “Akil”ler toplansa ne olur?

Leyla Zana “Ümit” midir?

1000 yıl sonra hâlâ bir arada yaşamayı öğrenemiyorsak...

Yazıklar olsun...

Hep beraber barışı haykıramıyorsak...

Vatan sağ olsun...