Kıyılara mühür vurdular

O bölgede geçimlerini sağlayan lokantalar, iskeleler kilitlendi.

Gökova’da, Okluk’ta, Söğüt’te ve daha birçok koyda yabancı yatçılar iskeleye yanaşınca şoke oldular.

Kapıda ilkel bir mühür...

Turist, teknesiyle gelmiş... Çöpünü bırakacak... Alışveriş yapacak... Su alacak...

Ama kapalı. Belediye mühürlemiş.

Ne yapsın, turist dönüp gidiyor. Rotası Yunan adalarındaki mühürsüz iskeleler...

Zaten turizm kan ağlıyor.

Bir de üstüne böyle kendi kıyısına mühür vuran kafa kimdir çok merak ediyorum...

DÜNYANIN EN KANLI TAŞERONU

TUNCELİ’de patlatılan tonlarca bomba nereden geliyor?

Mantar değil ki tarladan toplansın...

Cephane bu...

Erzincan yolunda dev bir krater açan tonlarca bomba nereden gelir?

Artık her şey apaçık değil mi?

Dünyanın en kanlı taşeron örgütü ‘sabotaj çetesi’ olarak saldırıyor.

Başka türlü hangi parayla bu kadar bomba alınır?

Ancak birileri, “Al da saldır” diye bedava vermezse nereden bulunur?

Bir harita çizilmek isteniyor.

Bu belli...

Irak’ın kuzeyinden Suriye’nin kuzeyine bir harita...

Ruslar Suriye’de bir liman oluşturunca...

ABD kuzeyden bir limanı bağlıyor...

Esad da bunları kabul ederek, varlığını sürdürme peşinde.

Geldik bugüne...

Haritaların kanlı çatışmalarla değiştirilmek istendiği bir coğrafyada...

Dün yine Tunceli’de bombalar patladı.

Bir kanlı el, sanki bir ‘sabotaj takvimi’ yapmış...

Sırası geldikçe vuruyor...

AKIL TERİ

BOMBALARDAN, patlamalardan, çatışmadan öte...

Devletin cefakâr bürokrasisi sessizce çalışmaya devam ediyor.

Petrol fiyatlarının düştüğü bir ortamda...

Turizmde çok ciddi bir düşüş yaşanırken...

İhracat kalemleri üzerine çalışan ekonomi bürokrasisi yeni bir ‘tedbir zinciri’ üzerine kafa yoruyor.

Yapısal tedbirler...

Bir konteyner ihraç kalemi, ne kadar katma değer yaratıyor?

Türkiye teknoloji ihracı yapabilecek mi?

Hangi sektörlere yeni teşvikler gelmeli?

İşte bu soruların cevapları üzerine çalışıyor devlet.

Ne yazık ki, devlet denilince hep ‘ceberut, baskıcı, nobran, yasakçı, dayakçı bir duvar’ düşündürüldü bize.

Oysa çalışanlar var...

Devletin ‘sivil aklı’ var...

Dün önemli birkaç isimle konuştum.

Onlar bilinen devlet düzeninde bütün bu kaotik tartışmalara rağmen çalışıyorlar.

İşte ben buna, ‘akıl teri’ döküyorlar diyorum.

Çünkü artık bu yüzyıl, ‘alınteri’nden, ‘akıl teri’ne geçiş yüzyılıdır.

Bugün bize lazım olan moral işte bu akıldan gelecek.

Sessiz ve sakin çalışan bürokratları hatırlatmak istedim...

Ankara’da, diplomasiden hazineye kadar ‘akıl teri’ döken çocukları...

İyi ki varsınız...