Sen Barcelona’ysan biz de Karşıyaka’yız

GEÇEN yıl Karşıyaka futbol takımının bir yıl boyunca tribünlere çekebildiği seyirci sayısı 8 bindi.

Dikkatinizi çekmek isterim, bir maçta değil, toplam bir sezon boyunca...
Nedenlerine uzun uzun girmek istemiyorum.
Birinci neden hiç kuşkusuz, stadımız yok.
Sadece Karşıyaka’nın mı, Göztepe’nin de Altay’ın da Altınordu’nun da stadı yok.
Bir tek Buca’nın var.
O da iyi ki var.
Olmasa Karşıyaka maç oynayamayacak, Buca da diğerleri gibi ev sahibi olduğu maçlarda yollara düşecek.
Kimse kılıf bulmasın, kimse bahane üretmesin.
Bu durum bir rezalettir.
Ve İzmir futbolunun başarısızlığının birinci nedeni budur.
İkincisi kötü yönetim, uzun yıllardır gelmeyen başarılar daha doğrusu başarısızlıktaki istikrarımız...
Koskaca Karşıyaka’nın bir sezonda 8 bin seyirci çekmesini başka nasıl tarif edebilirim bilmiyorum.
Ama aynı Karşıyaka, basketbolda bir tarih yazıyor.
Salon 20 bin kişilik olsaydı, perşembe akşamı 20 bin tribünlerde olurdu.
30 binlik olsaydı inanıyorum, 30 bin Karşıyaka gönüllüsü orada Barcelona maçını seyredecekti.
Pınar Karşıyaka’nın başarısı tesadüfi değil.
Geçen yılki başarı elbette hepimizi çok mutlu etti, gururlandırdı.
Ancak kimse son 30 yılı gözardı etmemeli...
En sıkıntılı günlerinde bile Karşıyaka basketbol takımı çıkışı bulmayı başardı.
Basketbol liginin vazgeçilmez takımlarından biri olduğunu kanıtladı.
Futboldaki başarısızlıklar artık camianın canını sıkarken, Pınar Karşıyaka’nın başarıları normal görülmeye başlandı.
Lig şampiyonluğu Karşıyaka’ya çok yakıştı.
Barcelona gibi bir devi yenmek Karşıyakalıları çok gururlandırdı.
Ve herkes gibi ben de tribünlerde aynı şeyi söyledim.
Sen Barcelona’ysan biz de Karşıyaka’yız...

Yerimizde duramadık

PERŞEMBE gecesi yerimizde duramadık.
Ertuğrul Özkök’ün uçağı İzmir’e geç bir saatte indi.
Maçın başını kaçırmış olduk.
Ama gözümüz hep skordaydı.
Karşıyaka önde oldukça, biz oturduğumuz masada duramaz, sohbet edemez olduk.
“Gidelim...” dedik.
Maçın sonlarını en azından izleyelim, o heyecanı birlikte yaşayalım.
Öyle de yaptık.
Son saniyeler nefesimizi tuttuk.
Ve o büyük başarı geldiğinde kendimizi soyunma odasında bulduk.
Orada gördük ki, geçen yılki takımın büyük çoğunluğu gitmiş olmasına rağmen Karşıyaka ruhu var.
Bu ruhla, bu heyecanla Pınar Karşıyaka daha çok büyük başarılara imza atar.

İstikrar var ya istikrar

ANAHTAR kelime bu...
İstikrar...
Başarıları başka türlü açıklamak mümkün değil.
Geçen yıl Pınar Karşıyaka’nın şampiyonluğundan sonra ligin bütün takımları Karşıyakalı oyuncuları adeta almak için sıraya girdi.
Aldılar da...
Takım dağıldı derken, koçumuz Ufuk Sarıca “Kimse endişelenmesin” dedi.
Sarıca’nın dediği doğru çıktı.
Yeni bir takım kuruldu.
Gördüm ki, o heyecan bu gençlerde var.
Ve nasıl oluyor da her yeni gelen sanki yıllardır oynuyormuş gibi Pınar Karşıyaka formasını giyebiliyor.
Basketteki bu istikrar neden futbolda olmuyor hayret ediyorum.
Acaba Ufuk Sarıca futbola da mı baksa...

Sözüm taraftara

Karşıyakalılar...
Yeşil kırmızılılar...
Rakiplerimize Arena’yı cehenneme çeviren Karşıyaka taraftarı...
Biliyorum, futbol sizi üzüyor.
Biliyorum, o statlara gitmek içinizden gelmiyor.
Biliyorum, siyasetin gölgesi yeşil sahalarda hissedildiği için maça gitmek istemiyorsunuz.
Ama gidin, desteğinizi esirgemeyin.
Basketteki istikrar, bugün olmasa yarın futbola da gelecek.
Ama bugün gelsin...
O coşkulu taraftar futbola da el atsın.
Biliyorum, o zaman başarı gelecek.

Ve Karşıyaka Göztepe dostluğu

ANLADIK ki, Karşıyaka’sız Göztepe, Göztepe’siz Karşıyaka olmuyor.
Türkiye’nin sıkıntılı bu günlerinde perşembe gecesi müthiş bir fotoğraf vardı Karşıyaka Arena’da...
KSK’nin Başkanı Ali Erten Göztepe’nin Başkanı Mehmet Sepil’i maça davet etmişti.
Sepil de bunu kabul etmişti.
Özlediğimiz bir tablo bu...
Bravo Ali Erten, bravo Mehmet Sepil...
Biliyorum, Türkiye’nin bu siyasi gerginliğinden beslenip spora siyaset sokanlar ve camia içinden eleştiriler de olacaktır.
Takmayın kafanıza...
Doğrusunu yapıyorsunuz.
Yaşasın Karşıyaka... Yaşasın Göztepe...