Babalar Günü ikinci planda olamaz

Babalar Günü’nün geçiştirilmesine, ikinci-üçüncü planda olmasına, “kutlansa da olur kutlanmasa da” mantığıyla yaklaşılmasına karşı bir baba olarak sesimi yükseltiyorum...
Bakın bütün dünyanın kutladığı önemli günlere...
Anneler Günü’nü kimse unutmaz, herkes annesine hediye alır, bir çiçek alıp götürür, annesini ziyarete gider...
İlla anneyle ilgili bir şeyler yapılır o günde...
Ya Babalar Günü?
Tamam Anneler Günü’nün daha önemsenmesi normal, annelere, kadınlara saygımız sevgimiz sonsuz...
Ama arkadaş Babalar Günü, Sevgililer Günü’nden bile önemsiz hale geldi artık...
Oğlan (yerine sıpa kelimesini de kolayca koyabilirsiniz) 20 gün önce tanıştığı kıza 14 Şubat’ta ne hediye alacağım diye günlerce kara kara düşünüyor, 20 yıllık babasına dönüp bakmıyor bile...
İşte benim isyanım buna...
Sevgililer Günü’yle bitse iyi Cadılar Bayramı bile geçti Babalar Günü’nü be...
Cadılar Bayramı bile tüm yurtta, dış temsilciliklerde ve Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nde törenlerle kutlanırken, Babalar Günü’ne dönüp bakan yok...
İşte benim sinirlerimin zıplaması bundan...
Bakın önümüzdeki pazar Babalar Günü... Daha önünüzde bir haftanız var...
Bu 7 günde siz siz olun, ne yapıp edin babanıza, dedenize bir hediye alın...
Büyük küçük fark etmez, hatırlamak önemli...
Ve daha da önemlisi onları ziyarete gidin...
Ellerini öpün, bir çayını için, hayır duasını alın...
Ve sonra şükredin, Babalar Günü’nü kutlayacağınız bir babanız olduğu için...

Babalar Günü’nü kutlayacağınız bir babanız varsa

6 yıldır Babalar Günü’nü kutlayacağım bir babam yok benim...
2009 yılında kaybettim babamı...
Yine 8 yıldır Babalar Günü’nü kutlayacağım bir büyükbabam da yok...
Her Babalar Günü’nde önce babama, sonra büyükbabama gider, mutlaka ama mutlaka ellerinden öperdim.
Ben bir anneanne çocuğuyum...
Babam ve annem Almanya’ya çalışmaya gittikleri zaman anneanne ve büyükbabamın yanında kaldım 4 yıl boyunca...
Bu yüzden çok eğlenceli olan büyükbabamı da, çok eğlenceli olan babamı da hiçbir Babalar Günü’nde unutmadım...
Şimdi istesem de bulamam artık...
Dünyanın en güzel hediyelerini alsam, sabahın en erken saatinde kapılarını çalsam bile yoklar...
İşte o yüzden diyorum ki, varsa bir babanız, büyükbabanız doya doya keyfini çıkarın bu günün...
Kocaman sarılın onlara...
Hiçbir zaman unutmayın onları...
Düşünün, kaç Babalar Günü’nüz kaldı ki kutlayacağınız?
Sonra benim gibi, arasanız da yoklar...

6 yıldır babam yok, 4 yıldır babayım

6 yıldır Babalar Günü’nü kutlayacağım bir babam yok ama Allah’a şükürler olsun ki 4 yıldır benim Babalar Günü’mü kutlayan birileri var hayatımda...
Kızım Pera, ağustosta 4 yaşını dolduracak...
4 yıldır Babalar Günümü kutluyor, öpücüklere boğuyor beni...
Ve tahmin edeceğiniz gibi ayaklarımı yerden kesiyor...
Anlatırlardı da inanmazdım baba-kız aşkına, meğer doğruymuş...
Fazlası varmış, eksiği yokmuş...
Bu yılki Babalar Günümüz biraz daha önemli ama...
Çünkü iki ay önce aramıza katılan oğlum Pars’la ilk kez Babalar Günü kutlayacağız...
Biraz daha büyüsün, eminim onunla da Pera’yla eğlendiğimiz kadar eğleneceğiz...
Allah hiçbir babayı çocuksuz, hiçbir çocuğu da babasız bırakmasın...
Hepinizin Babalar Günü şimdiden kutlu olsun...

Çok teşekkür ederim baba

İnsan yaşı ilerledikçe söylenen sözlerin ne kadar doğru, ne kadar anlamlı olduğunu daha iyi anlıyor...
Gençken anne-babalarımızın söylediği “Senin de çocuğun olunca anlarsın” lafı bize ne kadar manasız gelirdi değil mi...
Meğer değilmiş...
İnsan çocuğu olunca gerçekten anlıyormuş...
Baba olmanın ne demek olduğunu, sorumluluğu, hiçbir zaman bitmeyen endişeyi, kaygılanmayı...
Çocuklarla birlikte yeni bir hayatı yaşamayı...
Benim babam da öyleydi...
Her çocuk gibi o da benim için ilklerin adamıydı.
Ne çok severdim, kocaman kucağında oturmayı...
Mahallenin ilk bisikletini, ilk elektrikli trenini, uzaktan kumandalı (tabii ki kabloluydu o zamanlar) ilk yarış arabasını ve daha pek çok ilki bana yaşattığı için...
Arabaya doldurup tatillere götürdüğü için bizi...
Ona hep teşekkür ettim, çok mutlu bir çocukluk yaşattığı için bana...
Babandan ne görürsen onu yaparmışsın çocuklarına...
O yüzden hiç görmediğiniz büyükbabanıza teşekkür edin diyorum çocuklarıma...

Evladın da hayırlısı lazım

Geçen gün bir arkadaşım, “Doğum günümde babama akıllı telefon aldım” dedi...
“Ne kadar iyi yapmışsın, peki babanı o telefondan hiç arıyor musun?” diye sordum...
Şaşırdı kaldı...
Bırakın ziyaretine gitmeyi, sarılmayı, babasını telefonla aramayan o kadar çok kişi var ki...
Babalar Günü’nde gözü yaşlı cep telefonuna bakan bir babaya o telefonu alsan ne olur almasan ne olur...
Aramadıktan, sormadıktan sonra...
Bir telefon konuşmasının bile onlara yeteceğini unutmayın...
Unutmayın, telefonun akıllısı kadar evladın hayırlısı da lazım...

#babamicin

Otursam sayfalar dolusu yazarım daha babalar ve çocukları üzerine...
Şimdi bende hâl böyleyken, Babalar Günü’nün baştan savılmasına itirazımı anlamışsınızdır herhalde...
O yüzden önümüzdeki hafta Babalar Günü’nün hakkıyla kutlanması için bir kampanya başlatıyorum...
#babamicin hashtag’iyle bana, babanızla çekilmiş fotoğraflarınızı gönderin...
Bir anınızı yazın...
Instagram’dan #babamicin etiketiyle paylaşın...
Önümüzdeki pazar en güzel 8 baba-çocuk fotoğrafını yine bu köşede yayınlayacağım...
Haftaya pazar babanız gazeteyi açıp karşısında sizinle fotoğrafını görsün...
Babalar Günü’nde en güzel sürprizi yapan siz olun...
#babamicin hashtag’iyle fotoğraflarınızı bekliyorum...