Size binlerce teşekkür

Şimdi size, müjdeliiiii bir haber vereceğim.

İnsanın yüreğine sular serpen bir haber.

Güzel bir haber.

Adanalılar gibi “Allöş be!” dedirten
bir haber.

Nevzat Dedem derdi, iyi bir şey olduğunda...

Şimdi de ben diyorum.

Allöş beeee!

Sizler müthişsiniz!

Feride’nin hayatı kurtuldu.

Yemin ederim oldu.

Nasıl mutluyum anlatamam.

Bu ülkede iyi şeylerin olduğunu da görmek, yaşama devam etme gücü veriyor insana...

Yoksa hep olumsuz, hep olumsuz, içimiz şişip duruyor...

İYİLİK HAREKETİNE ACIBADEM DE KATILDI

Dün “250 duyarlı yardımsever aranıyor” başlıklı yazı var ya...

Hani Feride için yazdığım...

Kemik kanseri olan Feride için...

50 bin lira toplanması gerekiyordu...

“Acaba imece usulü yapabilir miyiz?” demiştim.

Oldu.

Yaptınız, hallettiniz, topladınız...

Sizler yaptınız!

Aranızda topladınız!

Var ya, bunu büyüleyici buluyorum...

Hepinize teşekkür ediyorum.

Bu ülkeye de bu yüzden bayılıyorum.

Herkes, bütçesine göre 50’şer, 100’er, 250’şer lira yatırdı...

Son baktığımda, 411 duyarlı yardımsever destek olmuştu Feride’ye...

Sayenizde ameliyat masrafları parası çıktı.

Zaten doktorlar para almayacaktı...

O da ne!!!!

O sırada Acıbadem aradı, ameliyat için hastane masrafı da alınmayacağını açıkladı.

Toplanan para Feride’ye kalacak.

Zaten hayatı zor, biraz olsun yüzü güler, rahatlar.

Acıbadem Üniversitesi Atakent Hastanesi’nde olacak Feride’nin ameliyatı...

Oley ki ne oley!

Ameliyatı yine, dünyaca ünlü ortopedik onkoloji profesörü Harzem Özger yapacak.

Emin ellerde yani Feride.

Ben de takipçisi olacağım bu işin.

Ameliyata da gideceğim.

Sizi her aşamadan haberdar edeceğim.

Hepinizi seviyorum.

Tekrar teşekkür ediyorum.

HAMİŞ:    Bir okurum, “Gücünüzü iyi bir şeye kullanmışsınız. Devam etsenize” demiş. “Bu ülkede yardıma ihtiyacı olan çok insan var. Bizi haberdar edin. Ayda bir kere, tıpkı Feride’de de olduğu gibi bizleri örgütleyin, 3’er, 5’er destek olalım, bu sayede hep bir gencin hayatı kurtulsun.” Valla ben varım. Siz de varsanız...

Ben bir listeleme manyağıyım

GAZETENİN tepe yöneticilerinden biriyle karşılıklı oturuyoruz.

Adını söylemeyeyim belki istemez.

Çikolata ikram ediyor.

“Yok, sağ olun” diyorum, “Mumbai’de çok yedim, şimdi  dikkat ediyorum.”

Birden kilo mevzusu açılıyor.

Demesin mi?

“Ben her sabah tartılıyorum ve bir Excel programına kilomu yazıyorum. Haftalardır, aylardır bunu yapıyorum. Faydalı bir şey. Kilom kontrolümde gibi hissediyorum. E çünkü yazdığım için görüyorum. Ne zaman arttığını, ne zaman azaldığını biliyorum. Ortalamasını alabiliyorum. Kiloma analitik bakabiliyorum...”

Bunu duyunca ben bir sevineyim,
bir sevineyim...

Gaza geleyim...

Coşup karşımdakinin tepe yöneticisi olduğunu unutayım...

Ve muhabbete dalayım...

“Karşınızda bir listeleme manyağı duruyor!”

“Nasıl yani?” diye soruyor.

Anlatıyorum:

“Ben Excel kullanmıyorum ama kurşunkalemle her şeyi kaydediyorum.” Gayriihtiyari saymaya başlıyorum.

“Regl olduğum günleri kaydediyorum. Seviştiğim günleri kaydediyorum. Neden yaptığımı bilmiyorum ama tarihleri yazıveriyorum. Sonraki aylara da projeksiyon yapıyorum. Her şeyi listeliyorum... Hayallerimi, gitmek istediğim ülkeleri,

Ömer’le yapmak istediğim delilikleri, spor yaptığım günleri, masaja gittiğim saatleri, trekking için en şahane rotaları, Alya’nın doğum gününe gelecek arkadaşlarını, karaoke yaptıkları sırada söyleyecekleri şarkıları, babaanneyle geçirdiğimiz cumartesileri, gidebileceği yaz kamplarını, günlük, haftalık ve aylık yapılacakları, evde yapılması gereken değişiklikleri, atılacakları, alınacakları... Sonu yok, bitmiyor! Dün gece ölmüş babama hiç cevap alamadığım ama sormak istediğim soruları listeledim ama yatakta... Uyumak üzereyken... Artık cevabını alamayacağın sorular sormak tuhaf gelse de, listelemekten kendimi alamıyorum.

Ben bir otomatik listeleme manyağıyım!

Yapıyorum... Ve bu beni rahatlatıyor.

Bu sabah da, geçen sene yaptığım röportajları da listeledim.

Alt alta yazınca görüyor insan, bir yıl boyunca ne yapmışsın. Başkasının ne diyeceği umurumda değil, ben kendi performansımı değerlendirebiliyorum böylece, kendimle hesaplaşabiliyorum...

Oldukça iyi bir yıl geçirmişim, dünyanın her tarafında okunacak seviyede işler yapmışım...

Ama işte listelemek öyle bir şey ki...

Geçen yılın 70’lik röportaj listesi, bana bu yıl için de 70 tane, şu an yapılmamış ama yapılabilecek “hayali röportaj listesi” yaptırıyor. Benim durumum bu işte”...

Diyorum tepe yöneticime ve susuyorum.

Çok konuştum ben, gereğinden çok...

Bende ayar yok, hep böyle yapıyorum...

Açık veriyorum, çok anlatıyorum...

Acaba defolarımın listesini de mi yapsam? Sahip olmaktan hoşlandığım özelliklerim... Hoşlanmadığım özelliklerim...

Ay ben sıkıldım kendimden!

Müsaadenizle kaçtım, yeni listeler yapacağım!