Cenazeler vızır vızır

Haberin Devamı

Madencilerin artık yaşamayan bedenleri, “soğuk hava depoları”nda tutuluyor.
O depolara giden yol polis tarafından kesilmiş, barikatlar kurulmuş.
İnsanlar gelmesin diye.
Ama yakınlarını kaybedenleri ya da hayatta olup olmadığını bile bilemeyenler teskin edebilmek ne mümkün…
Endişe ve acı, burada elle tutulabilecek gibi.
Havada asılı duruyor.
Çığlıklar, haykırışlar, yüz çizgilerine oturmuş derin acının izleri…
Tek kişi yok gözü yaşlı olmayan, ağlamayan.

Fotoğraflar: Emre Yunusoğlu

AYDAN VE BURAK'IN AŞKI BÖYLE SONA ERDİ / FOTO GALERİ

Cenazeler vızır vızır

*
En çok duyulan sözcükler…
“Listeler henüz gelmedi, gelince acıkmayacağız…”
Henüz yakınlarının akıbetinin öğrenemeyenler endişe ve merak içinde.
Ama bir de Aydan’ın durumunda olanlar var.
Aydan anlatılabilecek halde değil.
Yeni öğrendi eşi Burak Karayel’in öldüğünü.
Teşhis etti o soğuk hava depolarında.
Burak, 87 doğumlu, maden mühendisi.
Üniversitede tanışmışlar, 8 yıl beklemişler birbirleriyle olabilmek için, 10 ay önce de evlenmişler.
Yanında akrabaları onu teselli etmeye çalışıyor Aydan’ı...
Aydan’ın acısı insanı bitirir!
Bilinçsiz bir şekilde, “Beni bıraktı, beni bıraktı… Burağım nereye gitti bensiz…” diye ağlıyor.
“O seni bekliyor” diyorlar ona, “En güzel cennet bahçesinde, buluşacaksınız…”
Almıyor aklı, “Neden gitti?” diyor, “Neden beni bıraktı… Niye aldı Allah onu?”
“İyi diye aldı” diyorlar.
Aydan’ın ağzından çıkan sözcükler içimi oyuyor:
“Keşke bana bağırsaydı, en son öyle ayrılsaydık, bu kadar iyi ayrılmasaydık… Ben şimdi onsuz nasıl yaşarım…”
İçeriden anlatılan bir takım manzaralar da, dayanılacak gibi değil…
Madencilerin bir kısmı, elleri havada dua ederken öylece kala kalmış…
Bir kısmı birbirlerine sarılmış, birbirlerinden medet umar halde…
Aydan’ın 10 aylık kocası da, arkadaşıyla sarılı halde bulunmuş…

Yazarın Tüm Yazıları