Ya Türkiye ya Gülen mi?

Türkiye’nin iade talebi haklı ve yerindedir. Kaçarı yok, ABD’ye düşen de sağ sol yapmadan Gülen’i artık iade etmektir.

Şekil şartlarının yerine getirilmesi bir sorun mu, sorun. Yazılı kuralların iade dosyasında karşılanması gerekir mi, gerekir.

Ama isterlerse güle oynaya kitabına uydurabileceklerini biliyoruz.

***

Bülent Arınç, “ABD, ancak kullanma süresi dolmuşsa Gülen’i iade eder” diyor.

Katılmamak için bir neden görmüyorum.

Velev ki öyle, iade konusunda ABD’ye bastırmanın yöntem ve aracı konusunda farklı düşünüyorum.

Bütün bunlara rağmen, ABD ile ilişkilerimizin Gülen’in iadesi şartına rehin edilmesini doğru bulmuyorum.

Ya Türkiye ya Gülen diyerek ABD’yi bir tercihe zorlamak iyi sonuç vermez.

Sonuna kadar sıkıştıralım, zorlayalım.

Ama dış politikada dayatmanın işe yarar bir fikir olmadığını geçmiş tecrübelerden biliyoruz.

***

‘PYD mi, Türkiye mi’ diyerek ABD’yi birinden birini seçmeye zorladık. Ve sonuç vermedi, unutmayalım.

Sadece yakın bir müttefikle ilişkilerimizi PYD’nin ipoteği altına soktuğumuzla kaldık.

Mısır’la ilişkilerimizi darbeci Sisi’ye, Rusya’yla ilişkilerimizi düşürdüğümüz uçağın kara kutusuna rehin bırakmanın yanlışlığı da ortada.

ABD’yle dostluğumuzu Gülen’in esir almasına izin vermemeliyiz.

***

Washington yönetiminin sözcüleri, Gülen’in iadesiyle Türkiye arasında bir seçim yapmak zorunda olmadıklarını şimdiden söylüyorlar zaten.

Gülen’i iade etmezlerse Türkiye’yi gözden çıkarılmış sayacağımızı söylemek faydasız.

Hem faydası yok hem bütün yumurtaları getirip tek sepete koymak akılcı değil hem de devletlerarası ilişkinin doğasına aykırı.

Dış politikanın daha esnek baskı araçlarıyla sıkıştırmaya devam edebiliriz. Yalnız, dayatmak yol değil.

SILA’DAN SALİH TUNA’YA

ÖNCE şarkıcı Sıla’nın başına geldi. Ardından Yeni Şafak yazarı Salih Tuna aynı akıbeti yaşadı.

15 Temmuz direnişine bir noktada farklı yaklaştıkları için hücuma uğradılar.

Sıla’nın final mitingi için ‘şov’ demesi, bana göre de haksız bir yakıştırmaydı.

Salih Tuna ise bir TV programında AK Parti gençliğine ‘slogan üretemiyor, aklı ihalelerde’ diye yüklendi.

Son zamanlardaki pek çok laf sokuşturması gibi bunu da yakışıksız ve hakkaniyetsiz bir sivrilik olarak gördüm.

Ama ikisinin de çoğunluğun görüşlerine ters düşme, yanlış konuşma, hatta saçmalama hakkı var.

Bu hakkı savunmak da hepimizin boynunun borcu. Savunduklarımız, yaptıkları trollüklerle bu hakka inanmadıklarını göstermiş olsa bile.

***

Ağızlarını açtıklarına açacaklarına bin pişman etmek, tepelerine binerek susturmak demokratik bir tavır değil.

Bırakalım isteyen istediğini söylesin, kamuoyu da takdir etsin.

Ağızdan kaçan yanlış lafların mahkûm edileceği yer kamu vicdanıdır.

Başka cezalandırma yolları, lafını bilmeden, tartmadan konuşanları haksızken mağdur durumuna sokar.

Tepki göstermek de demokratik bir haktır ama muhatabı kurbanlaştırmadan gösterilmeli tepki.

***

Kısacası, ölçüye dikkat. Trolle trol olunmaz.

Orantılı tepkiye evet, orantısız tepkiye hayır. Linç mangalarına hep birlikte karşı duralım.