AKP-CHP koalisyonu bizim evde kurulmuş bile

ANNEM Silivri’de oturuyor.
Aziz mübarek gündür, gideyim de kendisiyle bir iftar yapayım dedim.
Atladım arabaya...
Ver elini Silivri.

*

Trafikte aniden aklıma geldi.
“Kesin bilgi: AK Parti–MHP koalisyonu olmayacak ama AK Parti–CHP koalisyonu olabilir” şeklinde iddialı bir tez ortaya atmıştım.
Kendi kendime dedim ki:
“Acaba biraz fazla mı büyük konuştum? Fazla mı köşeli mi gittim? Ya aniden AK Parti ile MHP kuruverdik milliyetçi cepheyi derse?”
Eyvah ki eyvah!
Aldı mı beni bir endişe!

Kaygılara ve düşüncelere dalmış bir şekilde eve ulaştığımda...
Annemi alt kattaki Gülsün Hanım’la baş başa vermiş sohbet ederken buldum.
Tatlı tatlı konuşuyorlardı.

*

-Annem ki...
Ta Milli Nizam Partisi’nden beri Milli Görüş çizgisinden sapmamış, Fazilet’in ardından AK Partili olmuş, Tayyip Bey’e sevgisi saygısı büyük, namazında abdestinde klasik bir muhafazakâr ve tipik bir AK Partili...
-Gülsün Hanım ki...
Üç kuşaktır Halk Partili, hızlı Atatürkçü, küçük yaşta İsmet Paşa ile fotoğraf çektirmiş, babası CHP ilçe başkanlığı yapmış, engin hoşgörüsü olmasa neredeyse “laikçi teyze” diye nitelendirebileceğimiz bir hanımefendi...

*

İkisi o kadar iyi anlaşıyor, o kadar güzel dertleşiyor, birbirlerine o kadar şahane yoldaşlık ediyorlar ki...
Görseniz acayip gıpta ederseniz...

*

Hemen ve derhal karşılarına geçtim ve ikisine birden dedim ki:
“Senin parti ile senin parti koalisyon kursa... Siz tamam der misiniz? Yoksa bir arıza çıkarır mısınız?”
İkisi de aynı anda cevap verdi:
“Kursunlar oğlum kursunlar. Ne olacak ki?”

*

Bayıldım verdikleri cevaba...
Ve içimden haykırdım:
“Ey gidi Ahmet Hakan ey... İyi olacak hastanın doktor ayağına gelirmiş... Bırak endişelenmeyi... Bak, annenin evinde koalisyon kuruluvermiş bile...”

Artık bu gazeteciler gözde

TEK parti, tek adam, tek kulis, tek iktidar, tek merkez, tek uçak olunca... Ankara gazetecilerine pek görev düşmüyordu.
7 Haziran’dan sonra ise bu alanda bir devrim oldu.
Artık tek parti, tek adam, tek kulis, tek iktidar, tek merkez, tek uçak yok.
Kulisler hareketli. İhtimaller fazla. Çözülecek düğüm çok.
Ve hepimizin gözü Ankara gazetecilerinde...
İşte onlardan bir demet:

*

-HANDE FIRAT: Televizyonda anında kulis bilgisi verebilme avantajını en iyi kullanan o... Her merkeze girebiliyor oluşu ise onu bir adım öne çıkarıyor.

*

-DENİZ ZEYREK: “Temsilciyim ben” diyerek yan gelip yatmıyor. Her an sahada. Her an kulislerin göbeğinde. Son dönemde söyleyeceklerine en çok kulak verilen gazeteci.

*

-ERDEM GÜL: Mütevazı kişiliği, demokrat tavrıyla saygı uyandırıyor. Cumhuriyet Ankara Temsilcisi olarak özellikle CHP ve HDP’nin nabzını çok iyi tutuyor.

*

-ABDÜLKADİR SELVİ: Pozisyon almaya kendisini bırakmadığı ve iyi gazetecilik yapmaya çabaladığı için iktidara yakın gazeteciler içinde onun yeri ayrı. Ve bugünler tam da onun günleri... İktidar kulislerinden en iyi haberleri o veriyor.

*

-MUHARREM SARIKAYA: Yılların tecrübesini konuşturuyor. Yakın tarihteki koalisyon pazarlıklarının tam göbeğinde yer almanın avantajıyla rakiplerine fark atıyor.

*

-YAVUZ DONAT: Mesleğin en deneyimli isimlerinden. Duayen. Tecrübesi o kadar fazla ki... Yakın tarihten koalisyon anılarını derlese roman olur... Bugünlerde keşke biraz daha fazla dalsa kulislere...

*

-FİKRET BİLA: Keşke genel yayın yönetmeni olup İstanbul’a gelmeseydi ve Ankara’da kalsaydı. Her partiye eşit mesafede olmanın avantajıyla ne manşetler patlatırdı.

Gecikmiş bir yemin töreni tespiti

MİLLETVEKİLLERİ kürsüye geldiklerinde...
Şöyle bir endamlarına ve edalarına bakıyor...
Ve hangi partiye mensup olduklarını bilebiliyordum.

*

İsabet oranım:
Yüzde 95’i bulmuştu.

*

Arkadaşlara söyledim.
“Hiç kasılma. Biz de aynı başarıyı gösterdik” dediler.

Çok önemli gelişme

REZA’ya verilen ödül meselesinden geriye çok güzel bir gelişme kaldı.

*

Olay şu:
Eskiden bu tür olaylar karşısında asla geri adım atılmaz, hatta üstüne üstüne gidilirdi.
Ama artık çok şükür utanılıyor ve yüzler kızarıyor.

*

Çok teşekkürler
7 Haziran.

Ankara’dan son dedikodu

KOCAMAN bir kuş kondu pencereme.
Ve bana şu dedikoduyu fısıldadı:

*

-Tayyip Erdoğan erken seçimi istiyor.
-Ahmet Davutoğlu koalisyonu istiyor.

*

Bu iki cümleyi 40 kere söyledi.
Ve epey zorlanarak havalanıp gitti.